شماره اردیبهشت و خرداد ۱۴۰۴ ماهنامه انجمن روابط عمومی ایران با مجموعه‌ای متنوع از مقالات علمی، تحلیل‌های تخصصی و مصاحبه‌های اثرگذار منتشر شد. در این شماره بر ضرورت شفافیت، تفکیک روابط عمومی از تبلیغات، و نقش روابط عمومی در برندسازی و توسعه سازمانی تأکید شده است.
این شماره با سرمقاله‌ای از خسرو رفیعی، مدیرمسئول نشریه، آغاز می‌شود که در آن بر دشواری‌های حرفه روابط عمومی، لزوم جدایی آن از تبلیغات، و اهمیت صداقت و شفافیت در اثربخشی این حوزه تأکید شده است. در این یادداشت، به نقش حیاتی روابط عمومی در عبور از بحران‌های اقتصادی و اجتماعی و نیاز به اصلاحات ساختاری در سازمان‌ها پرداخته شده است.
از جمله مطالب برجسته این شماره می‌توان به گفت‌وگوی تفصیلی با دکتر ابوالفضل تاج‌زاده اشاره کرد که در آن به جایگاه روابط عمومی در برندسازی، افزایش فروش، مدیریت رسانه‌ای و آموزش دانشگاهی پرداخته شده است.
بخش علمی ماهنامه نیز با مقاله‌هایی از کارشناسان حوزه ارتباطات غنا یافته است. یادنامه‌ای برای دکتر علی اسدی، بازاندیشی در نظریه رسانه‌های مک‌لوهان با پیشنهاد مفاهیمی چون «رسانه باحال» و «رسانه اغواگر»، و بررسی نقش ارتباطات امیدآفرین در پروژه‌های ملی از جمله مطالب این بخش‌اند.
از دیگر محورهای مطرح‌شده در این شماره می‌توان به ضرورت بهره‌وری، نوآوری سازمانی، تفاوت روابط عمومی و تبلیغات، و معرفی راهکارهایی برای ارتقای جایگاه روابط عمومی در ساختار سازمان‌ها اشاره کرد.
در بخش انگلیسی مجله نیز برای نخستین‌بار، منتخبی از مقالات با هدف دسترسی مخاطبان بین‌المللی ارائه شده است. صاحب امتیاز این نشریه، انجمن روابط عمومی ایران است و حسن نصیری قیداری سردبیری آن را بر عهده دارد.