در دنیای پرتحول صنعت، مدیریت بحران یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی است که سازمان‌ها با آن روبه‌رو هستند. در چنین شرایطی، نقش ارتباطات سازمانی بیش از پیش برجسته می‌شود. شرکت اردمیر، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان فولاد در ترکیه، همواره تلاش کرده است تا با اتخاذ راهبردهای ارتباطی کارآمد، تأثیر بحران‌ها را کاهش داده و عملکرد پایداری را رقم بزند. در این راستا، سودا قاسمی، از مدیران دپارتمان ارتباطات این شرکت، از اهمیت ارتباطات سازمانی در مدیریت بحران و چگونگی بهره‌گیری از این رویکرد در این مجموعه صنعتی می‌گوید.
ارتباطات سازمانی، محور تصمیم‌گیری در بحران‌ها
مدیریت بحران تنها به واکنش‌های سریع و کوتاه‌مدت محدود نمی‌شود، بلکه نیازمند یک نظام ارتباطی جامع است که اطلاعات صحیح و به‌موقع را در اختیار مدیران و کارکنان قرار دهد. سودا قاسمی در گفتگو با خبرنگار “ارتباط گر” رسانه روابط عمومی ایران، معتقد است که یک سیستم ارتباطی شفاف و مؤثر می‌تواند به کاهش خسارات ناشی از بحران‌ها کمک کند. به گفته او، در شرایط بحرانی، ارائه اطلاعات درست، کامل و به‌هنگام به ذینفعان سازمانی، اعم از کارکنان، سهام‌داران و مشتریان، نقش تعیین‌کننده‌ای در اتخاذ تصمیمات صحیح دارد.
سه مرحله کلیدی مدیریت بحران در اردمیر
اردمیر در فرآیند مدیریت بحران از رویکرد سه‌مرحله‌ای پیش از بحران، حین بحران و پس از بحران استفاده می‌کند. قاسمی توضیح می‌دهد که این راهبرد، بر پایه تجربه و تحلیل داده‌های گذشته بنا شده است و هدف آن، افزایش آمادگی سازمان در مواجهه با شرایط غیرمنتظره است.
در مرحله پیش از بحران، تیم‌های تخصصی در حوزه مدیریت ریسک و ارتباطات، سناریوهای محتمل را بررسی کرده و برنامه‌های آمادگی، سیستم‌های هشداردهنده و دستورالعمل‌های اجرایی را تدوین می‌کنند. در این مرحله، ارتباط با رسانه‌ها و آموزش کارکنان نیز از اولویت‌های مهم به‌شمار می‌رود.
مرحله حین بحران، زمان اجرای سریع تصمیمات از پیش تعیین‌شده است. در این مقطع، تیم ارتباطات سازمانی نقش مهمی در کنترل اطلاعات، انتشار داده‌های دقیق و جلوگیری از گسترش شایعات ایفا می‌کند. یکی از اقدامات اردمیر در این مرحله، ایجاد یک مرکز هماهنگی بحران است که امکان تصمیم‌گیری سریع و ارتباط مؤثر بین بخش‌های مختلف شرکت را فراهم می‌کند.
پس از عبور از بحران، در مرحله پس از بحران، تحلیل عملکرد و بررسی نقاط قوت و ضعف، در دستور کار قرار می‌گیرد. مستندسازی تجربیات و اصلاح استراتژی‌ها، از اقدامات کلیدی در این مرحله محسوب می‌شود. قاسمی تأکید می‌کند که مدیریت دانش و یادگیری سازمانی، نقش مهمی در بهبود فرآیندهای ارتباطی و پیشگیری از بحران‌های آینده دارد.
شفافیت و سرعت، دو عامل کلیدی در مدیریت ارتباطات بحران
یکی از مهم‌ترین چالش‌های سازمان‌ها در مواجهه با بحران، ناتوانی در مدیریت اطلاعات و ایجاد ارتباط مؤثر با ذینفعان است. قاسمی تأکید دارد که فقدان اطلاعات دقیق و یا انتشار دیرهنگام آن‌ها، باعث افزایش اضطراب و کاهش اعتماد عمومی می‌شود. در این راستا، اردمیر با طراحی سیستم‌های ارتباطی هوشمند و به‌کارگیری کانال‌های متنوع اطلاع‌رسانی، توانسته است شفافیت و سرعت انتقال اطلاعات را در مواقع بحرانی افزایش دهد.
او به تجربیات جهانی اشاره کرده و معتقد است که شرکت‌های پیشرو در مدیریت بحران، سازمان‌هایی هستند که ارتباطات درون‌سازمانی قوی، نظام بازخورد کارآمد و فرهنگ سازمانی مبتنی بر یادگیری دارند. به همین دلیل، اردمیر نیز تلاش می‌کند تا از الگوهای موفق بین‌المللی در حوزه مدیریت ارتباطات سازمانی بهره‌مند شود.
نتیجه‌گیری؛ راهبردی برای آینده‌ای پایدار
در پایان، قاسمی به اهمیت نگرش سیستمی در مدیریت بحران اشاره می‌کند و می‌گوید: “یک سازمان موفق، مجموعه‌ای پویا و متصل از افراد، اطلاعات و فرآیندها است. در شرایط بحران، هم‌افزایی این اجزا، تعیین‌کننده میزان موفقیت سازمان خواهد بود. به همین دلیل، ارتباطات سازمانی نباید صرفاً یک ابزار حمایتی باشد، بلکه باید به عنوان یک استراتژی کلیدی در مدیریت بحران نهادینه شود.”
اردمیر، با تکیه بر این رویکرد، در تلاش است تا علاوه بر افزایش تاب‌آوری سازمانی، الگویی برای سایر صنایع کشور باشد و با اتخاذ سیاست‌های ارتباطی کارآمد، نه‌تنها بحران‌ها را مدیریت کند، بلکه از دل آن‌ها، فرصت‌های جدیدی برای رشد و توسعه ایجاد نماید.