مرتضی رستمی، جامعه‌شناس و مشاور فرهنگ سازمانی، در سخنرانی خود در دومین وبینار رسانه «ارتباط‌گر» که شب گذشته، چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، به صورت آنلاین برگزار شد، نسبت به گسترش پدیده «سکوت سازمانی» و تبعات آن در محیط‌های کاری هشدار داد.
رستمی با اشاره به مدل چهار بعدی EVLN، رفتار کارکنان در مواجهه با نارضایتی شغلی را در چهار شکل «خروج، اعتراض، وفاداری و بی‌تفاوتی» طبقه‌بندی کرد و گفت: «سکوت سازمانی اغلب زمانی شکل می‌گیرد که کارکنان احساس کنند بیان دغدغه‌ها بی‌فایده است و تغییری در پی نخواهد داشت.»
او در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به یافته‌های یک مطالعه میدانی در یک شرکت پتروشیمی ایرانی، دلایل اصلی سکوت کارکنان را «نبود سازوکارهای رسمی و غیررسمی برای ابراز نظر، بی‌پاسخ‌ماندن مشکلات مطرح‌شده، عدم شفافیت انتظارات سازمانی، و فقدان قدردانی مؤثر از سوی مدیران» عنوان کرد.
رستمی تأکید کرد: «سازمان‌ها برای مقابله با پیامدهای این سکوت باید ظرفیت شنیدن را از سطح صرفاً نمادین فراتر ببرند و به ساختارهایی برای مشارکت واقعی کارکنان در تصمیم‌سازی‌های سازمانی مجهز شوند.»
وی همچنین از مدیران خواست با توسعه مهارت‌های ارتباطی و تعارض‌زدایی، شفاف‌سازی انتظارات و پاسخ‌گویی مؤثر به مسائل روزمره، از تبدیل سکوت به بی‌تفاوتی و خروج سرمایه انسانی جلوگیری کنند.
این سخنرانی بخشی از وبینار تخصصی «ارتباطات درون‌سازمانی؛ مزایای ارتباط مثبت مدیران با کارکنان» بود که به مناسبت روز جهانی کارگر و با همکاری انجمن روابط عمومی ایران (آذربایجان شرقی) برگزار شد. دبیری این نشست را ابراهیم مولائی، رئیس انجمن روابط عمومی آذربایجان شرقی، بر عهده داشت.